मुलीचे पालक :- पगार किती आहे?,
स्वत:चे घर आहे का?
गावी शेती आहे का?
कार आहे का ?,
अजून कुठे इन्व्हेस्टमेंट केली आहे का?
बहिणींची लग्न झाली आहेत का?
आई-वडिल कुठे असतात ?
मुलगा : मुलगी काय करते ?
मुलीचे पालक : डिग्री झालीये नोकरी शोधत आहे,
डिप्लोमा कोर्स करतीये ,
आधी करत होती ,
लग्नाचं चाललय म्हणून सोडलंय, आता २- ३ महिन्यात
लगेलच ऑफिस लांब पडतय
म्हणून सोडलाय, घरीच असते तिला गृहसजावटीच्या
आवड आहे .
मुलगा :- *मग तुम्ही अस स्थळ का नाही शोधत* जो मुलगा नोकरी शोधतोय किंव्हा ज्याला पुढे लागणार आहे?
काका एक साधी गोष्ट आहे
जर मुलाकडे नोकरी,
घर,
शेती,
गाडी नसेल तर तुम्ही *तुमची मुलगी द्याल का?*
नाही ना ?
तर मग मुलीकडे काहीही नसताना मुलाने का करावे अशा मुलीशी लग्न? आणि सर्वात महत्वाचे म्हणजे
पगार माझा ,
घर माझं ,
शेती माझी,
कार माझी,
कष्ट माझे,
इन्व्हेस्टमेंट माझी.
मी काय मूर्ख आहे काय तुमच्या मुलीला फुकट पोसायला.
पूर्वीचा जमाना गेला काका जेव्हा पुर्वीचे लोक हुंडा द्यायचे व
घ्यायचे,
आता जमाना बदललाय ,
तुम्ही तुमच्या स्वप्‍नातल्या अपेक्षा बदला आणि
हो महत्त्वाचे म्हणजे तुमची मुलगी घरी येऊन काय
आयत्या पिठावर रेघोट्या
मारनार का?
मुलीची बाजु म्हटले की
लग्नानंतर करेल की ,
शिकेल की ,
होईल की,
जमेल की,
लागेल की,
बघु की.
पण तुम्हाला आणि तुमच्या मुलीला मुलगा मात्र रेडीमेड तयार पाहिजे,
कुठेही कमी नको,
असं कसं चालेल काका.
साधी गोष्ट आहे काका तुम्हाला जसे सर्वगुणसंपन्न मुलगा हवाय मग मुलाकडचे ही सर्वगुण संपन्न मुलगीच बघणार ना.
मुलीं कडच्यांना अजूनही कळत नाहीये कि लग्नाचे स्वरूप बदलत्या काळानुसार पूर्णपणे बदलले आहे. ते अजूनही मुलगी द्यावी श्रीमंत घरी
आणि सून आणावी गरीब घरची या आधारावर स्थळे शोधात आहेत आणि याउलट
मुलाकडील अगदी
प्रैक्टिकल विचार करून ,
जो कष्ट करतो त्याच्याच घरी लक्ष्मी वास करते या आधारावर स्थळे
शोधात आहेत.
समोरून चालून आलेले स्थळ
मुलींकडचे युद्धाट उत्तर देऊन नकार देताहेत का तर कोणीतरी
करोडपती/श्रीमंत स्थळ येऊन माझ्या मुलीला येऊन घेऊन जाणार आहे
आशा 'स्वप्नांच्या दुनियेत अजूनही आहेत.
मुली आणि त्यांचा पालक भारी-भारी श्रीमंत वेल-सेटल स्थळ शोधून काढतायेत आणि फोन करतात जेन करून मुलीला पुढे कोणतेही त्रास नको.
मुलाकडील फक्त आणि
फक्त मुलींबद्दल विचारणा करतात आणि मुलींकडच्या
पगार,
घर,
शेती,
बहिणीची लग्न,
आई-वडिल कुठे असतात, ईन्वेस्टमेन्ट आणि अजून
बरंच काही.
मग मुलांनो व्यक्ती म्हणून तुम्हाला काय महत्त्व ?
तुमचा उपयोग मग काय
फक्त एटीएम मशीन का?
मुलांनो एक साधा गोष्ट आहे ,
जर तुम्हाला बारावीला
चाळीस-पन्नास टक्के पडले तर
पुढील शिक्षणासाठी चांगले कॉलेज मिळेल का? नाही ना?
मुलींच काय आहे ना की स्वतःला पडलेत चाळीस-पन्नास टक्के
आणि एडमिशन हवंय हार्वर्ड यूनिवर्सिटी मध्ये.
मुलांनो खालील खर्चाचा
कधी विचार केलाय का?
१. शहरातील एक मुलाच्या
शिक्षणाचा खर्चा
(ग्रेजुएशन पर्यन्तच फक्त १२ + ४ ) इथून पुढे ,
कमीत कमी २० लाख. बाकीचे खर्चा अजून वेगळेच. जुळे झाले तर मग डबल धमाका.
२. आई-वडिलांचा (म्हातारपणात) आजाराचा खर्च
(वाढत्या वयानुसार बीपी, शुगर, दातांच्या समस्या, संधिवात, डोळ्यांची दृष्टी, अजूनही काही गंभीर आजार व त्यांचा खर्च विचार न केलालाच बरा )
३. मुलांच्या (लहान वयात) सर्दी,खोकला,ताप,आजाराचा खर्च,
डायपरचा खर्च (कमीत कमी तीन वर्षभर दररोज),
वर्षभरातील नियमित तपासणी.
४. बायकोच्या व स्वत:चा
घरातील कार्यक्रम –
नातेवाईकाचे लग्न (आहेर),
लहान मुलांचे वाढदिवस (गिफ्ट् खर्च) ,
डोहाळजेवन , सुपारी कार्यक्रम ,गावाला जाणे येणे ,
कार्यक्रमासाठी नवीन
कपडे खरेदी आणि
या सर्वांचा पेट्रोल ,टोलखर्च.
५. मित्रमैत्रिणीचे कार्यक्रम –
लग्न (आहेर),
लहान मुलांचे वाढदिवस (गिफ्ट् खर्च) ,
डोहाळजेवन ,
सुपारी कार्यक्रम ला जाणे येणे , कार्यक्रमासाठी
नवीन कपडे खरेदी आणि
या सर्वांचा पेट्रोल ,टोलखर्च.
६. महिनाभराचा मोबाइल रिचार्ज' , डिश टीव्ही, कामवाली, महिनाभराचा बाजार, पेट्रोल ,सोसायटी मेण्टेनन्स.
७. साधे बाहेर जेवायला बसले तर एक हजार रुपये पुरत नाहीत.
८. घराचे हफ्ते कमीत कमी
२० वर्षे ते पण नोकरी असेल तोपर्यंत.
बघितले ना सगळी अवघड कामे मुलाकडे आणि
*मुलींकडच्याना हे सगळं सोपच वाटतंय,*
महागाईचा आलेख
दिवसेंदिवस वाढतच चाललंय
पण आमची मुलगी
काहीच करणार नाही जे काही करायचं ते मुलगाच करेल.
स्वत:चं घर हे मुलगाच घेणार,
कार ही मुलगाच घेणार,
मुलांच्या शिक्षणाचा खर्च
हे मुलगाच करणार ,
संसार मुलगाच करणार,
का संसार फक्त मुलाचाच आहे का?
*मग मुलगी घरी कायकरणार?*
मुलींची आणि त्यांच्या पालकांची जी अपेक्षा आहे ना
की श्रीमंत घरी जायचंय
ते बंद करा मुलांनो ,
मुलींना झाडवरुन
खाली उतरवणाचे काम तुमचे आहे
मुलांनो लक्षात ठेवा सगळ्या
चाव्या तुमच्या हातात आहेत
आणि तुम्ही मूर्खासारखे
खुप अवघड आहे म्हणून
रडतबसलय.
तुमचीच शेती/कष्ट/कार/पगार/घर ,तुम्हालाच ठरवायचयं कि पुढे जायचंय कि नाही ,
आणि तुम्हाला घरी नवीन सदस्य आणायचाय ना मग तुम्हीच जास्त पारखले पाहिजे ना ?
सर्वांत महत्त्वाचे म्हणजे मुलींना घरी बसून खायची पद्धत बंद करा .
मुली बऱ्याच गोष्टीत आधुनिक झाल्यात ,
तुम्ही त्याच
जुन्या जमान्यातअजून जगताय. मुलांनो जवळजवळ सगळ्याच मुलींना श्रीमंताच्या घरी जायचंय जरा लघु उद्योजक,
शेतकरी,
छोटे दुकान व्यापारी,
कमी पगार असणारे इंजीनियर / डॉक्टर/वकील/रिसेप्शनिस्ट/ऑफिसबॉय/सेक्युरिटी गार्ड/ शिपाई यांच्याशी कोण लग्न करणार,का त्यांना मन/इच्छा नाही का.?
मुलींच्या अपेक्षा खुप वाढल्यात असे बोलुन चालणार नाही.
जो पर्यंत मुलेही त्यांच्या अपेक्षा वाढवत नाहीत ना आणि मुलींना स्पष्टपणे
सांगत नाही ना की
आम्ही आमच्याच लेव्हलचेच स्थळ पाहतोय /तुमच्या अपेक्षा खुप जास्त आहेत,
तोपर्यंत हे असेच चालत राहील.
मुलांनो जर तुम्हांला नोकरी नसेल तर कोणी मुलगी देईल का?,
चांगला पगार नसेल तर
कोणी मुलगी देईल का?
जर तुमच्याकडे शेती नसेल तर कोणी मुलगी देईल का?
जर तुमच्याकडे स्वतःचे घर नसेल तर कोणी मुलगी देईल का?
मग मुलीकडेही या गोष्टी नसतील तर मग मुलानं का करावे आशा स्थळाशी लग्न?
मुलांनो त्यामुळे वेळीच जागे व्हा
आणि मुलीकडचयांनाही
कळू द्या कि चांगले स्थळ हवे असेल तर आपली आणि आपल्या मुलीचीही तेवढीच लायकी हवी.
*सर्वात महत्वाचे*
लग्न करणाऱ्या मुलांना व
मुलांच्या पालकांना एक
नम्र विनंती स्वतःची
*सर्वप्रॉपर्टी/शेतजमीन/ईन्वेस्टमेन्ट/आई- वडिलांचा पगार/पेन्शन बायोडाटा मधे अजिबात टाकु नये*
किंवा सांगू नये,
फक्त मुलाचा पगार आणि राहते घर स्वतःचे आहे ऐवढेच सांगणे.
आज-काल दुष्प्रवृत्ति
आणि सिज़नल मैरिज करणारे लोक खुप वाढत चालले आहेत,
लग्न फायनल झाल्यावर
किंवा लग्न झाल्यानंतरच
अशा गोष्टी शेअर करणे.
ते तुमच्यासाठी खुपखुप महत्वाचेआहे.
लक्षात ठेवा क्षणिक आनंद
देणाऱ्या गोष्टीच जास्त
दुःख देतात आणि एवढ सगळं मिळाल्यावर मुलगी घरी करणार काय ?
याचा जरा आपण विचार करायला हवा.
या सगल्या गोष्टी तुम्ही
जर सांगितल्या तर
तुम्ही स्वतः मुलीला आयतं बसून खायच आमंत्रण देताय हे लक्षात ठेवा.
मिलिंद आरोलकर.
No comments:
Post a Comment